نويسنده: دانيل ه پينك

مترجم / مصحح: رضا امير رحيمي

اگر چه تحصیلات رسمی دنیل پینک در حوزه‌ی حقوق است اما سال ۲۰۱۱ نشریه کسب و کار هاروارد، نام او را در فهرست پنجاه متفکر مدیریت جهان اعلام کرد.دنیل پینک سالهاست برای نیویورک تایمز و وال استریت ژورنال می‌نویسد.

او زمانی برای الگور (معاون کلینتون) و سایر فعالان سیاسی متنهای سخنرانی می‌نوشت اما از سال ۱۹۹۸ عملاً زندگی را به نام خودش و برای خودش آغاز کرد. از او پنج کتاب منتشر شده که به ۳۴ زبان ترجمه شده‌اند و مجموعاً دو میلیون نسخه فروش رفته‌اند.

"نزديك به يك قرن، جامعه‌ي غربي به‌طور كلي، و جامعه‌ي امريكا به‌طور خاص، تحت تسلط شكلي از تفكر و رويكردي به زندگي بوده كه به‌صورت كوته‌فكرانه‌اي تقليلي و عميقاً تحليلي بوده است. زمانه‌ي ما عصر 'كارگر دانش' بوده است؛ يعني فردي بسيار تحصيل‌كرده كه اطلاعات را دست‌كاري مي‌كند و تخصص خود را به كار مي‌گيرد. اما اين واقعيت دارد تغيير مي‌كند. به‌لطف رشته‌اي از نيروها ــ‌فراوانيِ مادي كه دارد به تمايلات غيرمادي ما تعميق مي‌بخشد ]...[ ــ داريم وارد عصر تازه‌اي مي‌شويم. اين عصري است كه از شكل متفاوتي از تفكر، و رويكردي تازه به زندگي مايه مي‌گيرد.] ...[ در اين كتاب، در مورد شش استعداد ذاتي ــ ‌كه آن‌ها را 'حواس شش‌گانه' مي‌ناميم‌ ــ توضيح مي‌دهم، كه موفقيت حرفه‌اي و رضايت فردي به‌صورت فزاينده‌اي وابسته به آن‌هاست. طراحي، داستان، هم‌نوايي، هم‌دلي، بازي و معنا توانايي‌هاي بنيادين انساني هستند كه همه‌كس مي‌توانند بر آن‌ها مسلط شوند و هدف من كمك به شماست تا بتوانيد اين كار را بكنيد." (از مقدمه‌ي كتاب)

نام نویسنده : ویلیام شکسپیر

نام مترجم : داریوش آشوری

مَکبِـث (Macbeth) با عنوان کامل تراژدی مکبث نمایشنامه‌ای تراژیک اثر ویلیام شکسپیر است. این نمایشنامه کوتاه‌ترین تراژدی و یکی از محبوب‌ترین آثار اوست که بنا به اعتقاد بسیاری بین سال‌های ۱۵۹۹ و ۱۶۰۶ میلادی نوشته شده است.

اساس تراژدی مکبث وقایع تاریخی اسکاتلند است، اما شکسپیر موافق ذوق و طبع هنری و ادبی خویش تغییراتی در آن داده و حوادث جنگ‌ها را به هم آمیخته‌است.

این نمایشنامه جاویدان، ماجرای آسیب جسمی و آثار منفی روحی ـ روانی جاه طلبی سیاسی و کسانی که به‌دنبال نفس قدرت هستند را به بهترین شکل نمایش‌پردازی و دراماتیزه کرده است.

اولین اجرا از این نمایشنامه که احتمالاً شکسپیر هم در آن به ایفای نقش پرداخته است؛ بر می‌گردد به آپریل سال ۱۶۱۱ میلادی که بنا به شرح مکتوب سیمون فورمن (منجم، طبیب و گیاه‌شناس انگلیسی دربارهٔ ملکه الیزابت اول) در تئاتر جهان واقع در لندن اجرا شده است.

اولین نمونه از این نمایشنامه در سال ۱۶۲۳ در کتاب مجموعه آثار نمایشنامه‌ای کمدی، تاریخی وتراژدی شکسپیر، در زمان پادشاهی جیمز یکم (انگلستان) به چاپ رسید و انتشار یافت. شاه جیمز اول، حامی آثار و نوشته‌های شکسپیر بوده است و احتمالاً همه آثار نمایشنامه‌ای شکسپیر در زمان او نوشته شده است.

پس از گذشت قرن‌ها، هنوز شخصیت‌های اصلی موجود در این نمایشنامه نظیر مکبث و بانو مکبث، جذاب و در عین حال دستمایه ساخت آثار اقتباسی سینمایی و تلویزیونی، تئاتر و اپرا و اقتباس ادبی به شکل رمان و کمیک بوک بوده است.

بسیاری عقیده دارند که نقش بانو مکبث یکی از سخت‌ترین نقش‌هایی است که برای بازیگران تئاتر نوشته شده‌است.

نام نویسنده : اریک کندل

نام مترجم : سلامت رنجبر

توضيح ذهن انسان از ديدگاه زيست‌شناسي در سده‌ي بيست‌ويكم به مهم‌ترين چالش علوم طبيعي تبديل شده است. ما مي‌خواهيم گوهر زيست‌شناختي پديده‌هايي چون ادراك، فراگيري، حافظه، انديشه، آگاهي و مرزهاي اراده‌ي آزاد را درك كنيم. تا همين چندي پيش تصوركردني نبود كه زيست‌شناسان روزي بتوانند فرايندهاي ذهني انسان را مورد پژوهش قرار دهند. تا هيمن پنجاه سال پيش هنوز كسي به‌طور جد اين ايده را به مخيله‌ي خود راه نداده بود كه روش تحليل زيست‌شناختي مي‌تواند اسرار پنهان ذهن انسان ــ اين پيچيده‌ترين پديده‌ي عالم ــ را در سطح مولكولي آن فاش سازد.

امروزه اما زيست‌شناسان، با آگاهي‌هاي كاملاً نوين و با اعتماد به نفس، توجه خودشان را به عالي‌ترين هدف معطوف كرده‌اند: توضيح ذهن انسان از ديدگاه زيست‌شناسي يا به سخن ديگر، درك زيست‌شناختيِ ذهن انسان.

نويسنده: لويي آلتوسر مترجم / مصحح: ميثم اهرابيان صدر - احمد مرسلي چرا اين‌همه تفسيرِ پراکنده پيرامونِ ماکياولي وجود دارد؟ چگونه است که نوشته‌هايِ او کماکان برايِ شکل‌هايِ متنوعي از سلائق و گرايش‌هايِ سياسي، الهام‌بخش، گيرا، و برانگيزاننده اند؟ آيا ماکياولي کسي است که، با بي‌اعتنايي به اخلاق، فنونِ حکومتِ مزوّرانه را تدوين کرده و هوادارِ کاربستِ ابزارآلاتِ دروغ و خشونت در سياست بوده؟ يا کسي است که به جمهوري و شيوه‌هايِ دموکراتيک و بورژواييِ اداره‌يِ امورِ سياسي علاقه داشته؟ چگونه مي‌توان او را، که اين قدر فريبنده است، از پسِ همه‌يِ پيش‌فرض‌هايي که متون‌اش را فراگرفته اند خواند، و به فضايِ کليِ تفکري که او در آن قرار داشت نزديک شد؟ آلتوسر در اين کتاب تلاش کرده تا دو برنامه‌يِ مشخص را به‌موازاتِ هم پي گيرد: (1) در پيِ آن بوده تا از منظري فلسفي، پاسخي برايِ پرسش‌هايِ فوق بيابد و به جايگاهِ نظريِ ماکياولي وضوح و دقت ببخشد، (2) پس از آن، اراده کرده تا، با بهره‌گيري از چشم‌اندازِ تحليلِ طبقاتيِ مارکسيستي، به خويشاوندي و قرابتِ ماکياولي با انديشه‌يِ کساني هم‌چون مارکس و گرامشي نظر کند و هوادارانِ حقيقتِ مؤثر را در برابرِ همه‌يِ کساني قرار دهد که در جهانِ بازنمايي‌هايِ خيالي گام مي‌زنند.

نام نویسنده : آنتونیو داماسیو

نام مترجم : رضا امیر رحیمی

آنتونیو داماسیو استاد پرتغالی علوم اعصاب در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و استادیار موسسه سالک است. وی دکتری خود را در رشته علوم اعصاب از دانشگاه لیسبون اخذ کرد و تاکنون چندین عنوان کتاب معتبر در این زمینه نوشته است. براساس مقاله‌ای که در سال ۲۰۱۴ در نشریه معتبر «روانشناسی علمی» منتشر شد، داماسیو در فهرست ۱۰۰ روانشناس برتر قرن قرار گرفت. همچنین او یکی از ۵۰ اندیشمند کلیدی در علوم انسانی در قرن گذشته لقب گرفت.

داماسیو صاحب نظریه است که بر اساس آن نقش احساسات و سازوکاری که به واسطه آن در مغز ایجاد می‌شود را در شناخت اجتماعی و تصمیم‌گیری را روشن کرده است. این ویژگی به ایجاد یک تصویر ذهنی از خود و دیگران می‌انجامد و نتیجه آن نه تنها در علوم شناختی، بلکه در حوزه‌هایی همچون فلسفه تاثیرگذار بوده است. او نظریه‌اش را با بیانی جذاب و فراگیر در یکی از کنفرانس‌های «تد»‌ برای عموم تشریح کرد.

«خویشتن به ذهن می‌آید: ساختن مغز آگاه» یکی از کتاب‌های مهم داماسیو است. او در این کتاب که ماحاصل ۳۰ سال مطالعه و پژوهش وی است به دو پرسش اساسی پاسخ می‌دهد: نخست مغز چه گونه ذهن را می‌سازد؟ دوم مغز چه گونه آن «ذهن» را آگاه می‌کند؟

نام نویسنده : فرانسواز ژیلو

نام مترجم : لیلی گلستان

فرانسواز ژیلو (به فرانسوی: Françoise Gilot) نقاش و نویسنده فرانسوی است. وی ابتدا به عنوان دوست‌دختر و موضوع اثرهای هنریپابلو پیکاسو مشهور گشت. فرانسواز ژیلو بعدها به همسری جوناس سالک، پزشک آمریکایی و کاشف واکسن فلج اطفال درآمد.

"زندگی با پیکاسو" اینگونه آغاز می شود: "من پابلو پیکاسو را به هنگام اشغال فرانسه، در ماه مه 1943 ملاقات کردم. بیست و یک سال داشتم و حس می کردم نقاشی زندگی من خواهد بود." این شروع می تواند اطلاعات مفیدی که خواننده به آن نیاز دارد را در یک خط در اختیار او بگذارد. این که راوی زمانی که با پیکاسو ملاقات کرده چند ساله بوده است؛ این اتفاق در چه سالی بوده است و به چه واسطه این ملاقات صورت گرفته است. ارتباط فرانسواز ژیلو با پیکاسو، ارتباط عادی ای نیست. در آغاز این ارتباط خبری از "عشق" نیست اما این ارتباط در طول زمان تغییر چهره می دهد. "هیچ خواستی به جز با او بودن نداشتم و این شروع یک چیز فوق العاده بود. به من گفت مرا دوست دارد. به این زودی نمی شود به کسی بگویی که دوستش داری. او بعدها آن را به من گفت و ثابت هم کرد."

با اینکه در طول داستان پابلو پیکاسو به نوعی خواسته یا ناخواسته ژیلو را اذیت می کند اما این ارتباط به زعم راوی تاثیر عمیقی بر زندگی او می گذارد. ژیلو در پایان این کتاب می نویسد:"در طی آن بعد از ظهری که در فوریه 1944 با هم گذراندیم، پابلو به من گفت که دیدار ما، زندگی مان را روشن کرده است، رفتن من به نزد او پنجره ای بود که گشوده شد و باید گشوده بماند، من هم همین را می خواستم، اما تا وقتی که از ای نپنجره نور بتابد. و وقتی دیگر نوری نتابید بر خلاف میلم آن ر بستم. از آن لحظه به بعد، پابلو تمام پل هایی که مرا به گذشته و او متصل کرد سوزانید. اما همین کار باعث شد تا خودم را کشف کنم و زنده بمانم. هرگز حق شناسی نسبت به او را از دست نمی دهم."