عاشقانه، تاریک، عمیق
مترجم :
- معصومه عسكرى
نامزد نهايي جايزه ى پوليتزر سال ٢٠١٥ این اثر شامل سیزده داستان از این نویسندهی مدرن است. اوتس با قهرمانان زن درونگرایش قصهها را جلو میبرد و نقشهایی زیبا میآفریند. او که مثل آب خوردن قصه مینویسد در این کتاب دو داستان با راوی مرده دارد که در این شیوهی روایی بسیار قوی ظاهر شده است. در این کتاب نیز همچون دیگر آثار اوتس، تم اصلی داستانها، عشق، خیانت، روابط انسانی عمیق و روابط زناشویی و خانوادگی است، اما چیزی تکراری و کم مایه دیده نمیشود. نقطه عطف این کتاب همان داستان عاشقانه، تاریک، عمیق است که فریاد اوتس در نقد ادبیات معاصر امریکا و بخصوص شاعر معاصر، رابرت فراست (1963-1874) است. در این داستان او بی هیچ خودسانسوری یا ملاحظهای این شاعر و تفکرات و رفتارهایش را به بدترین و عریانترین شیوه، به نقد میکشاند و اعتراض خانواده و طرفداران او را به جان میخرد. به گفتهی مترجم اثر، این کتاب مجموعهای از بهترین داستانهای اوتس و حتی بهترین داستان کوتاه های مدرنِ معاصر است و به علاقمندان حرفه ای داستان پیشنهاد می شود خود را از لذت خواندن این اثر محروم نکنند.
قربانی
جویس کرول اوتس
علی قانع
ادنتا فرای زن میانسال سیاهپوستی است که پریشان احوال خیابانها را در جست وجوی دختر چهارده ساله اش می گردد؛ دختری که روز بعد وقتی دست وپا بسته در زیر زمین یک کارخانهٔ متروکه پیدا میشود، ادعا میکند مورد تعرض گروهی قرار گرفته است که یکی از متعرضان، نشان پلیس داشته است. پس از این ادعا، با ورود یک کشیش معروف برای حمایت از دختر و تلاشش برای احقاق حقوق سیاهپوستان، داستان شکل دیگری به خود می گیرد. این کشیش هم سیاهپوست است و برادرش هم یک وکیل دعاوی معروف است که حمایت و دفاع از دختر مورد نظر را به عهده می گیرند.
داستان « قربانی» به پرونده ای حل نشده در نیویورک دههٔ 80 می پردازد و در هر فصل از کتاب ماجرا از دید یکی از شخصیت های داستان روایت می شود.
جویس کرول، نویسنده ای است که کتاب هایش بارها در فهرست پرفروش ترین های نیویورک تایمز قرار گرفته اند. او این بار دست به نگارش رمانی زده است که تأثیر غم انگیز خشونت جنسی، نژاد پرستی، بی رحمی و قدرت را بر زندگی ادمهای بی گناه به تصویر می کشد. کتاب بر اساس پرونده ای واقعی نوشته شده و سعی دارد به جنبه های متفاوت ان معنا ببخشد.
نیویورک پست می نویسد « قربانی را باید در میان بهترین کارهای اوتس جای داد. روایت او با حوصله و به تدریج، اجر به اجر داستان را بنا میکند. و زمینهٔ اجتماعی ماجرا را برای خواننده اش روشن می کند قربانی هجونامه ای است بر روابط میان نژادها»
رمان «قربانی» نیز مانند سایر آثار اوتس نثری بسیار جذاب و دلنشین دارد و فکر میکنم مخاطب با خواندن تنها چند صفحه از کتاب با آن ارتباط برقرار میکند. داستان به نوعی تم پلیسی دارد اما واقعا پلیسی نیست و نویسنده در بستر داستانی مذکور مفاهیمی روانکاوانه و روانشناسانه را نیز مطرح میکند