نویسنده :   مری وارنوک

مترجم :   حسین کاظمی یزدی

هرچنـد کـه اگزیستانسیالیسـم از بزرگتـرین مکاتـب فکـری قـرن بیسـتم بـه حساب می‌آید، آثاری که به زبان فارسی خـواه ترجمـه یـا تـألیف، بـه بررسـی نظری این نحله‌ی فکری می‌پردازند از نظر کمی شایسـته‌ی بزرگـی و گسـتردگی این مکتب نیستند. البته گفتنی است که اگزیستانسیالیسم در حـوزه ادبیـات با اقبال مورد توجهی از سوی فارسی‌زبانان روبرو شده است. نگاهی اجمالی بـه کتـاب‌هـای ترجمـه شـده در حـوزه ادبیـات اگزیستانسیالیسـتی از جملـه داستان و نمایش‌نامه و هم چنین تاثیر اگزیستانسیالیسم بـر ادبیـات و شـعر معاصر ایران، خود گواه این مهم است. از این رو مترجم کتاب حاضر را برای برطرف کردن بخش کوچکی از این نیاز برگزیده است. مری وارنوک نویسـنده کتـاب، بـه بررسـی انتقـادی اگزیستانسیالیسـم در حوزه فلسفه پرداخته است. با نگاهی به فهرست عناوین کتـاب در مـی‌یـابیم کـه نویسـنده از میـان تمـام فیلسـوفان معـروف بـه اگزیستانسیالسـت تنهـا هایدگر، مرلوپونتی و سارتر را فیلسوفانی اگزیستانسیالیست می‌داند. او خـود در بخـش نخسـت ایـن کتـاب دلیـل قلـم زدن فیلسـوفانی همچـون کـامو، یاسپرس و مارسل را بیان کرده است. علاوه بر این وی به بررسی دو خاستگاه اخلاقی و روش‌شناختی این نحله می پردازد. از این رو، در فصل اول به منظور بررسی خاستگاه اخلاقی اگزیستانسیالیسم به بررسی آراء و اندیشه‌های کی‌یرکگور و نیچه پرداخته و در فصل دوم، پیش از پرداختن به سه فیلسوف اگزیستانسیالیست مورد بحث، به اجمال ادموند هوسرل را معرفی می‌کند که بنیان‌گذار پدیدارشناسی، روش مورد استفاده‌ی این سه فیلسوف، بوده است.

نویسنده :   آلبر کامو

مترجم :   حسین کاظمی یزدی

در كتاب طاعون آلبر كامو تصور مي‌كند كه بيماري همه‌گير طاعون شهر اران را در برگرفته است و از خلال دفتر خاطرات دكتر ريو يك نفر شاهد وقايع، خواننده را در جريان اين واقعه مي‌گذارد، از روزي كه موش‌هاي حامل ميكروب در همه گوشه و كنار شهر ظاهر مي‌شوند تا زماني كه بيماري طاعون در اين شهر كه از ساير نقاط دنيا جدا شده و ميليون‌ها نفر سكنه‌ي خود را از دست داده است، پايان مي‌يابد. و كساني كه جان به سلامت برده‌اند، زندگي عادي را از سر مي‌گيرند.

طاعون داستاني است در عين حال واقعي و افسانه‌اي، يا بهتر بگوييم سمبوليك، در اين كتاب بيماري وحشتناك طاعون مظهر شر است، چه از لحاظ مادي و چه از لحاظ معنوي.

نويسنده:ايوون شرات

مترجم:حسين كاظمي يزدی

اندیشه‌ها و فلسفه‌های مختلف، در بستر تاریخی یک کشور شکل می‌گیرند که تأثیر و تاثرهایی از خود برجا می‌گذارند، اما از سوی دیگر قدرت‌ها و نظام‌های حاکم در میزان تأثیر و تأثر و جاودانگی یا بی‌اثر کردن آن‌ها نیز نقش دارند. کتاب معروف سال‌های اخیر با عنوان «فیلسوفان هیتلر» به هر دو نقش در بستر اندیشه آلمانی اشاره می‌کند و اینکه چه اندیشه‌هایی در شکل‌گیری مانیفست یک حکومت فاشیستی نقش داشته‌اند و این حکومت چه اندیشه‌هایی را در نطفه خفه کرد و چه اندیشه‌هایی را پروبال داد.

ایوان شرات، فارغ‌التحصیل دکتری از کمبریج و مدرس این دانشگاه، در کتابی با عنوان «فیلسوفان هیتلر»، Hitler's Philosophers درباره فلاسفه‌ای می‌نویسد که با هیتلر شکوفا یا به حاشیه رانده شده‌اند. این کتاب به خوبی نقش قدرت‌ها را بر سیر اندیشه‌ورزی در یک کشور نشان می‌دهد و اینکه چگونه قدرت حاکم می‌تواند یک اندیشه را مطرح کند و اندیشه دیگری را با همه توانایی‌هایش به حاشیه بکشاند؛ چنانچه بعد از گذشت ۸۰ تا ۹۰ سال هنوز زیر سایه آن قدرت گم باشد.

 فیلسوفانی که فاشیسم ساختند هیتلر معتقد بود یک نابغه فلسفی است. 1933 زمانی که او قدرت را در دست گرفت خودش را «فیلسوف پیشوا» (Philosopher Führer) نامید. او خودش را پیرو اندیشه‌های امانوئل کانت و فردریش نیچه می‌دانست. اما آنچه مسلم است اینکه آگاهی هیتلر از میراث فلسفی آلمان نصفه و نیمه و ناقص بود. او به یهودی‌ستیزی کانت اشاره می‌کرد که مدعی شده بود «یهودیان حق زیست مستقل را ندارند.» امانوئل کانت کسی بود که روزگاری نوشته بود مذهب یهود در واقع اصلا دین نیست و یهودیان را به‌عنوان یک ملت متقلب توصیف کرده بود. شرات می‌نویسد که بزرگ‌ترین متفکر عصر روشنگری (کانت) پایه‌گذار یک مبنای مشروع در فرهنگ اروپا می‌شود؛ مبنایی که براساس آن یهودیان به شکل بالقوه مجرم هستند. همچنین شرات توضیح می‌دهد چگونه ولتر، روشنفکر و فیلسوف بزرگ دیگر، نظریه پیش از آدمیت خود را ترویج می‌دهد؛ اساس این نظریه این است که یهودیان از بقایای گونه‌ای از انسان هستند. فیلسوف محبوب دیگر هیتلر، نیچه بود، نگرش نیچه نسبت به یهودیان متناقض بود اما هیتلر به آنچه دوست داشت، ارجاع می‌کرد. او از لابه‌لای حرف‌های نیچه به اندیشه لزوم کشتار برای «خیر جمعی» بسیار معتقد بود.  چنانچه ایوان شرات در کتاب خود اشاره می‌کند منبع مورد علاقه دیکتاتور برای تکیه‌گاه‌های فلسفی، اندیشه اصلاح نژادی در داروینیسم اجتماعی ارنست هکل و هیوستون چمبرلین، یک انگلیسی عجیب و غریب که تابعیت آلمانی گرفته بود، بودند. هیچ‌یک از اینها فلاسفه معتبری نبودند. فلسفه هگل می‌آموخت که انسان‌ها را باید براساس قوانین تکامل مدیریت کرد و فقط باید به نژادهای شایسته حق بقا داد. هیتلر از این آموزه به این نتیجه رسیده بود که نژاد آریایی توانسته شایستگی‌اش را مقابل سیاه‌ها و جهودها نشان دهد. چمبرلین هم وقتش را صرف ارتباط بین نژادها کرده بود.  همچنین یکی از کتاب‌هایی که هیتلر در سال‌های اولیه حکومتش آن را تحسین می‌کرد و از ابعاد نژادپرستانه آن به نفع خود بهره می‌برد، کتاب «گونه‌شناسی نژادی مردم آلمان» اثر هانس اف‌کی گونتر، از شارحان نژادپرستی علمی بود.