ویکتور پِلِوین

مترجم: پیمان خاکسار

پلویـــن با استفـــاده از قواعد عــرفی ژانر علمی ـــ تخیلی، متـون پیچیــده و چند‌لایه‌ی پست‌مدرنیستی خود را می‌نویسد. در آثار او عناصر فرهنگ پاپ و فلسفه‌های مستور همزمان وجود دارند. او اعتقاد دارد که خواننده به متن معنا می‌دهد.

متن پشت جلد

خواب ماه را ديدم، به همان شکلي که ميتيوک زمان بچگي‌هاي‌مان مي‌کشيد: آسمان سياه، دهانه‌ي ‌‌آتشفشان‌هاي زرد کم‌رنگ و رشته‌کوهي در دوردست. يک خرس که پنجه‌هايش را جلوِ پوزه‌اش گرفته بود و نشان طلايي قهرمان بر پوستش داشت آرام به سمت توپ آتشين خورشيد که بر فراز افق معلق بود مي‌رفت. لبانش را انگار از درد به‌هم فشار مي‌داد و از يک گوشه‌ي دهانش خون جاري بود. ناگهان ايستاد و رو به من کرد. احساس کردم نگاهم مي‌کند و سرم را بالا آوردم و به چشمان آبي ساکنش خيره شدم. خرس با ‌ملايمت گفت «من و هر چيز ديگري که در اين دنيا وجود دارد، همه و همه روياي موجودي هستيم که خواب مي‌بيند.»

شارون کریچ ترجمه: کیوان عبیدی آشتیانی

سلامانكاتري هيدل 13 ساله كه همه او را سال صدا مي‌كنند براي يافتن مادرش، به همراه پدربزرگ، عازم سفري طولاني مي‌شود. در طول سفر، او داستان في‌بي وينترباتوم را تعريف مي‌كند، دختري كه مادرش به طور ناگهاني ناپديد شده و پيغام‌هاي اسرارآميز دريافت مي‌كند. در پشت داستان في‌بي، داستان سال و جريان سفر بدون بازگشت مادرش وجود دارد. او كمتر از يك هفته فرصت دارد تا خودش را به مادرش برساند. سال مطمئن است كه علي‌رغم مخالفت پدرش، اين سفر تنها شانس او براي برگشت به موقعيت گذشته است.

نام نویسنده : فریدون مشیری

از صدای سخن عشق...

زمان نمی‌گذرد، عمر ره نمی‌سپرد!

صدای ساعت شماطه، بانگ تکرار است

نه شنبه هست و نه جمعه!

نه پار و پیرار است!

جوان و پیر کدام است؟ زود و دیر کدام؟

اگر هنوز جوان مانده ای به آن معناست، که عشق را به زوایای صلا زده ای.

ملال پیری اگر می‌کشد تو را پیداست؛ که زیر سیلی تکرار،

دست و پا زده ای!

زمان نمی‌گذرد.

صدای ساعت شماطه بانگ تکرار است.

خوشا به حال کسی،

که لحظه لحظه‌اش، از بانگ عشق سر شار است.

رائول ارخمی

مترجم: جیران مقدم

رائول ارخمی (1946) نويسنده‌ی مطرحِ آرژانتينی معاصر است. او هر چند در بوينس‌آيرس به دنيا آمده اما سال‌هايی را در بارسلون اسپانيا زندگی کرده است. رمانِ «بازی بی‌گناهان» سالِ 2008 منتشر شده و جايزه‌ی معتبر بهترين رمانِ سياهِ اسپانيا را هم از آن خود کرده است. اين رمان ماجرايی عجيب دارد. يک کارمندِ وزارت دادگستری به ‌واسطه‌ی احساسِ حضورِ روحِ يک زن در اطرافش دوباره پرونده‌ی مرگِ او را مرور می‌کند و شخصاً تصميم می‌گيرد دريابد چه در پسِ کشف‌وشهودِ عجيبش پنهان شده است. اين لحظه‌ای ا‌ست که قرار است واقعيتی به‌شدت متفاوت و جان‌دار کشف و روايت شود. واقعيتی که در آن انبوهی از آدم‌های رده‌بالا حضور دارند که شايد دست‌شان به خون آغشته باشد يا... رمان روايتی مملو از تصوير و اتفاق دارد و ماجراها از چند زوايه روايت می‌شوند. هر چند نويسنده از تکنيک‌های ادبيات معمايی و پليسی استادانه استفاده کرده اما رمانِ او اثری‌ است تلفيقی از چند ژانر ادبی. در رمان می‌توان سايه‌ی استبداد و ديکتاتور‌های سنتی آرژانتين را نيز به‌خوبی مشاهده کرد.

رمان رائول ارخمی جدالی‌ است ميانِ چند واقعيت و يک زنِ مُرده... جيرانِ مقدم رمان را از اسپانيولی به فارسی برگردانده است.

نویسنده: حسن ذوالفقاری

نویسنده: دنی دیدرو

مترجم: مینو مشیری

برادرزاده رامو، یا طنز دوم (یا برادرزاده رامو، فرانسوی: Le Neveu de Rameau ou La Satire seconde) یک مکالمه فلسفی تخیلی توسط دنیس دیدرو است که احتمالاً بین سال‌های 1761 و 1774 نوشته شده است. کتاب اولین بار در سال 1805 به ترجمه آلمانی توسط گوته منتشر شد.

دیدرو در طول زندگی خود این دیالوگ را منتشر نکرد، زیرا بازتاب او از موسیقی دانان، سیاستمداران و سرمایه داران معروف دستگیری او را تضمین می کرد.

مضامین اصلی این اثر، پیامدهای عدم وجود خداوند برای امکان اخلاق و تمایز بین انسان و حیوان است.

در برادرزاده رامو، دیدرو به منتقدان روشنگری حمله کرد و آنها را مورد تمسخر قرار داد، اما از تجربه گذشته می دانست که برخی از دشمنانش به اندازه کافی قدرتمند هستند که او را دستگیر کنند یا کار را ممنوع کنند. دیدرو در سال 1749 پس از انتشار Lettre sur les aveugles (نامه در مورد نابینایان) زندانی شد و دایره المعارف او در سال 1759 ممنوع شد. بنابراین، احتیاط ممکن است حکم کرده باشد که او آن را فقط به تعداد معدودی نشان دهد.

پس از مرگ دیدرو، نسخه ای از نسخه خطی به همراه سایر آثار دیدرو به روسیه فرستاده شد. در سال 1765 دیدرو با مشکلات مالی روبرو شده بود و امپراتور کاترین کبیر روسیه با خرید کتابخانه اش به کمک او آمده بود. این ترتیب برای هر دو طرف کاملاً سودآور بود، دیدرو به کتابدار پولی مجموعه کتاب‌های خود تبدیل شد، و وظیفه داشت هر طور که صلاح می‌داند به آن بیافزاید، در حالی که روس‌ها از چشم‌اندازی برخوردار بودند که روزی یکی از کتاب‌ها را در اختیار داشته باشند. بیشتر کتابخانه‌های اروپایی که به طور انتخابی ذخیره شده‌اند، نه به ذکر مقالات دیدرو.

یک خواننده روسی قدردان این اثر را به شیلر منتقل کرد و او آن را با گوته در میان گذاشت و او در سال 1805 آن را به آلمانی ترجمه کرد. اولین نسخه فرانسوی منتشر شده در واقع ترجمه ای از نسخه آلمانی گوته به فرانسوی بود. این انگیزه دختر دیدرو را برانگیخت تا نسخه‌ای از دست‌نوشته را منتشر کند. در سال 1890، ژرژ مونوال، کتابدار، نسخه‌ای از برادرزاده رامو را به دست خود دیدرو در حالی که در امتداد رود سن جستجو می‌کرد، پیدا کرد. این نسخه کامل اکنون در یک طاق در کتابخانه پیرپونت مورگان در شهر نیویورک قرار دارد.

هگل از برادرزاده رامو در ص522 و ص545 پدیدارشناسی روح نقل قول می کند.

نویسنده :   محمد کشاورز

در این مجموعه ده داستان از «محمد کشاورز» را می‌خوانیم. داستان‌ها در جهان واقعی شکل می‌گیرند با آدم‌ها و مکان‌های واقعی، اما آروزهای بلند، ناکامی و رویاهای ناتمام شخصیت‌های داستانی را می‌راند تا مرز وهم و جنون و داستان‌هایی خلق می‌شوند با آدم‌هایی پر از جان‌های لگد کوب خیال.

کیهان خانجانی بندِ محکومين نوشته ­ي کيهان خانجاني تجربه­ ي خاصي است در روايتِ سرنوشتِ آدم‏هايي که به واسطه­ ي گذشته­ ي خود کنارِ هم گرد آمده ­اند. رمان در زندانِ لاکانِ رشت مي­گذرد، در بندِ محکومينِ. هر زنداني قصه­ اي دارد و خانجاني تلاش کرده با شکافتنِ گذشته­ ي هر کدام پيوندي ميانِ اين آدم­ها بسازد تا ساختارِ چندتکه ­اش تکميل شود. نويسنده در اين رمان استراتژي نويي ساخته که در آن آدم­ها ناچار شده ­اند با قصه‏ هاي خود به حيات­شان در متن ادامه دهند، حياتي که در مورد هر کدام‏شان متفاوت است. در اين ساختار زندان به مثابه ‏ي حافظه­ ي متن شده است و مخاطب را با تکه­ هايي روبه ‏رو مي‏کند که سعي مي ­کنند نيشتري باشند بر رئاليسمي محافظه­ کار. براي همين رمانِ بندِ محکومين بدل به اثري متفاوت مي­شود. زبانِ قصه ‏گو و غيرتوصيفي نويسنده نيز به اين ضرباهنگ افزوده شده و اثر را باسرعت پيش مي­راند. خانجاني جهاني متفاوت مي­سازد که در داستان­هاي با محوريتِ زندان، کم ­نظير است.