عکس‌ها راویان جهانند، قصه‌گویانی خاموش که هر بیننده‌ی عکس می‌تواند دست‌کم صدای یکی از قصه‌های نهفته‌ی هر عکس باشد. عکس‌ها گزارشگران وقایع زندگی انسان‌هایند، زندگی‌هایی هستی‌یافته با موضوع و قصه و روایت، عکس‌هایی که در قید مضمون واقعی خود نمی‌مانند و در ذهن و خیال هر بیننده داستانی تازه ساز می‌کنند و قصه‌ای ناشنیده می‌گویند، حقیقتی نو.

دومین اول شخص مفرد، 110 عکس دارد در 101 موضوع که نگارنده 101 قصه از آنها را برخوانده و گمان کرده است که با زبان عامیانه و از زاویه‌ی دید اول شخص مفرد تعریف کردن آنها به سلیقه‌ی او، به عکس‌ها و به صدایی که از آنها می‌شنود، و به زندگی روزمرّه‌ی آب و خاکی که در آنیم می‌آید.