یاد نئون بخیر
تمام عمرم ریاکار بوده ام . مبالغه نمی کنم . تقریبا هر کاری کرده ام برای این بوده است که چهره خاصی از خودم به دیگران نشان دهم . اغلب برای این که دوستم داشته باشند یا ستایشم کنند . شاید پیچیده تر از این است . اماوقتی خوب نگاه می کنی می بینی دلیلش دقیقا همین است که می خواهی دوستت داشته باشند ، ستایشت کنند ، تآییدت کنند ، تحسینت کنند ، هرچه.
دیوید فاستر والاس برنده جایزه پولیتزر سال 2012نویسنده برجسته آمریکایی در داستان هایش موشکافانه زندگی را با همه دشواری ها . شادروزی هایش به تصویر می کشد ؛ شادی ها و غم ها . همان ها که بزرگی و کوچکیشان را نه پدیده فیزیکی که ذهن آدمی اندازه می گیرد.
یادبودنامه صادق هدایت به مناسبت ششمین سال درگذشت او
درباره: هادی صداقت(صادق هدایت)
به کوشش: حسن قائمیان
بمناسبت ششمین سال درگذشت صادق هدایت، کتاب حاضر با همکاری جمعی از شاعران و نویسندگان و هنرمندان معاصر یادبودنامه ای در 4 بخش در فروردین 1336 به چاپ رسید. این کتاب علاوه بر مطالبی درباره صادق هدایت از طرف شاگردان و دوستداران وی، شامل مقالات ادبی گوناگونی است که به این نویسنده تقدیم شده است.
بخش اول شامل: 50 شعر، مقاله و داستانهای گوناگون در زمینه های مختلف و متنوع، بخش دوم شامل: شعرها، مقاله ها و آثار صادق هدایت، بخش سوم شامل: دو اثر از دانش آموزان دبیرستان و بخش چهارم شامل: متن چند نامه از هدایت است.
صادق هدایت سال 1281 ش در تهران متولد شد. پس از اتمام تحصیلات با اولین گروه اعزامی راهی اروپا شد و در بلژیک در رشته ریاضیات به تحصیل پرداخت. از آثار وی می توان به رباعیات خیام، فواید گیاه خواری، زنده بگور، پروین دختر ساسان، بوف کور، سگ ولگرد، ولنگاری، علویه خانم، توپ مرواری و ... اشاره کرد. وی یکی از تأثیر گذارنده ترین نویسندگان فارسی است که در داستان نویسی سبکی خاص را به وجود آورد و آثار وی تا به امروز تحلیل و واکاوی می شود.
یادداشت ها
همه ویژگیهای شخصیت جذاب و وقایع زندگی پر شور و سودای کافکا در این کتاب بازتاب یافته است. در این یادداشت‌ها که بخش اصلی زندگی‌اش، از 1910 تا 1923 را در بر می‌گیرد، بسیاری از اندیشه‌های ادبی، قطعات کوتاه نمایشی، رویاها و کابوس‌ها، آغاز یا بخش‌هایی از داستان‌ها و رمان‌هایش را آورده و حوادث کوچک و بزرگ زندگی‌اش را، گاه با طنزی سبک‌بارانه و گاه با شرحی دقیق و تکان‌دهنده به ثبت رسانده است.
یادداشت های پیک ویک (۲جلدی)
چارلز دیکنز نوشتن رمان «یادداشت های پیک ویک» را در سال ۱۸۳۶ زمانی که تنها ۲۴ سال داشت، آغاز کرد. در این رمان، توان توصیف گرایانه ذاتی دیکنز با مهارت طنزپردازانه او درهم آمیخته است. موفقیت بزرگی که «یادداشت های پیک ویک» در پایان ۱۹ ماه انتشار میان مردم، به دست آورد، برگرفته از توانایی دیکنز در استفاده از چشم و گوشش بود. این کتاب با حرکتی قهرمان نمایانه و تقلیدی مسخره آمیز از یک سخنرانی علمی و بحثی پارلمانی که فصل اول را شامل می شود، آغاز می شود.
دیوید الیس استاد ادبیات زبان انگلیسی دانشگاه کنت، کانتربری در مقدمه ای که برای این کتاب نوشته، آورده است: «یادداشت های پیک ویک» آشکارا رمانی غیرجدی است. با این وجود، در لحن آن یک شور جوانی و نوعی بی خیالی شادمانه احساس می شود که زندگی بدون آن بی نهایت یکنواخت به نظر می رسد؛ لحنی که دیکنز در روند طبیعی زندگی دیگر هیچ گاه آن را تجربه نخواهد کرد، زیرا انسان تنها یک بار ۲۴ ساله می شود.
رمان مفصل، در دو جلد خود ۵۷ فصل دارد و تصاویر آن نیز با فهرست مشخص شده اند. شخصیت های این کتاب، به قدری زیاد هستند که در ابتدای آن، به تفکیک نام برده و معرفی شده اند.
در قسمتی از این کتاب می خوانیم:
این دفتر اتاقی بود با ظاهری بسیار کثیف، سقفی فوق العاده کوتاه و دیوارهای قاب بندی شده قدیمی که چنان بد نورپردازی شده بود که با وجود روشنایی روز در بیرون شمع های بزرگ پیه سوز روی میزها روشن بود. در یک انتها دری وجود داشت که به اتاق اختصاصی قاضی ختم می شد که بر گرد آن گروهی از وکلا و کارمندان قضایی جمع شده بودند و به ترتیبی که پرونده شان در بایگانی ثبت شده بود، وارد می شدند. هربار که این در باز می شد تا شخصی خارج شود، نفر بعد برای داخل شدن به سوی آن یورش می برد و چون علاوه بر گفت و گوهای فراوان میان افرادی که برای دیدن قاضی انتظار می کشیدند، انواع و اقسام بگومگوهای شخصی نیز میان بخش اعظم کسانی که او را دیده بودند، رد و بدل می شد، آن قدر سر و صدا وجود داشت که نشود در اتاقی با چنین ابعاد محدودی تحمل گردد.
گفت و گوهای این مردان تنها صداهایی نبود که به گوش می رسید. بر سکو و در پشت جایگاهی چوبی در انتهای دیگر اتاق کارمندی عینکی ایستاده بود که سوگندنامه ها را تحویل می گرفت و هر از گاهی دسته های بزرگی از آن توسط منشی دیگری برای امضای قاضی به اتاق اختصاصی اش برده می شد...
یادداشت های روزانه
داوید روبینویچ
ترجمه: محمود حسینی زاد
«یک بدبختی به تنهایی کم است، باید چند بدبختی با همدیگر بیایند، تازه آن‌وقت انسان را خرد می‌کنند. این‌که ما آواره شده و به بدبختی افتاده‌ایم کافی نیست.»
«یادداشتهای روزانه»، داوید روبینوویچ ترجمۀ تازه‌ای از مترجم مطرح و داستان‌نویس خوش قریحه معاصر و قدیمی است که با وسواس و دقت تمام هم می‌نویسد و هم ترجمه می‌کند. او در آثاری که به آن پرداخته هم توجه به مضمون دارد و هم چگونگه گفتن و همین نگاه او به اثر هنری است که باعث شده در خوانش آثار او مخاطب احساس کند که این آثار ترجمه نیستند و نوشتۀ اصلی خود نویسنده هستند.
«از اول جنگ تا حالا خودم درخانه درس می‌خواندم. وقتی یادم می‌آید به مدرسه می‌رفتم، دلم می‌خواهد بزنم زیر گریه حالا امروز باید در خانه باشم و نتوانم هیچ جا بروم. وقتی همین‌طوری فکر می‌کنم که در دنیا چقدر جنگ هست، چقدر از انسان‌ها هر روز کشته می‌شوند، با گلوله، با گاز، با بمب، با بیماری‌های مسری و به دست دشمن‌های دیگر بشریت، آن‌گاه دست و دلم به کاری نمی‌رود.»
«یادداشتهای روزانه» هم صمیمی است و هم تلخ وبه شرح زندگی یک پسربچه معطوف است که با بی تکلفی و سادگی کلامش از سال‌های مصیبت‌بار اشغال لهستان توسط فاشیست‌ها سخن می‌گوید. بازگویی واقعیتی که در آن روزگار سخت، میلیون‌ها لهستانی و یهودی با آن رودررو بودند.
«از صبح زود با بی‌صبر منتظر پیک بودیم، ولی نیامد. دیگر خود را به دست خدا سپرده و با آغوش باز منتظر همه‌چیز هستیم.»
نویسنده کتاب ــ دیوید ــ دوازده‌ساله بود که اولین یادداشتهای روزانه‌اش نوشت. برای او هم زندگی آن چیزهایی را داشت که برای میلیون‌ها کودک داشت اما کودکی او را یکی از مصیبت‌بارترین وحشی‌گری‌هایی که تاریخ به خود دیده است را نابود کرد:
«این یادداشتهای روزانه، تکان‌دهنده‌ترین و مؤثرترین شکوائیه علیه سیستمی است که میلیون‌ها انسان نظیر «داوید روبینوویچ» را به قتل رسانده است.»
یادداشت های زیرزمینی
فیودور داستایفسکی
حمیدرضا آتش برآب
داستایوفسکی از جمله متفکران برجسته عصر حاضر است. در اهمیت او همین بس که بزرگان تفکر معاصر غرب به آثارش توجه داشته اند و از او ستایش کرده اند. داستایفسکی از نویسندگان اندک شماری است که نیهیلیسم روزگار ما را به ژرفی دریافته و بیان کرده است.
در میان آثار او، «یادداشت های زیرزمینی» آیینه تمام نمای روزگار ما و نقد حال انسان بیمار آخرالزمان است که بیماری تا عمق وجودش ریشه دوانیده است، ولی او هم چنان از باور آن سر باز می زند. این حکایات از ارزش های از ارزش افتاده ای سخن می دارد که منشأ بحران عالم غربی است.
تعریض ها و کنایات داستایوفسکی در این یادداشت ها همه به قدرتی است که قائمه عالم کنونی است و این عالم را راه برده اما اکنون دچار تزلزل و بحران سهمناکی است که نشانه هایش در همه عالم پیداست. داستان «یادداشت های زیرزمینی» گزارشی است از وضع بشر در دوره جدید، گزارشی که به جامه مبدل افسانه درآمده است.
یادداشت های یک دیوانه
نام نویسنده : نیکلای گوگول
نام مترجم : خشایار دیهیمی
وجه مشخصهٔ داستانهای گوگول سادگی قصه‌نویسی، ویژگی قومی، امانت محض نسبت به زندگی، و بکر بودن و سرزندگی خنده‌آور آن‌هاست که همیشه تحت‌تأثیر احساس عمیق غم و دلتنگی قرار می‌گیرد. همهٔ این ویژگی‌ها یک منبع دارند: گوگول شاعر است، شاعر زندگی حقیقی.
اولین تأثیری که هر یک از قصه‌های گوگول بر خواننده می‌گذارد این است که با خود بگوید: «چقدر همهٔ این‌ها ساده، عادی، طبیعی، و حقیقی است، و درعین‌حال چقدر بکر و تازه.» این سادگی قصه‌نویسی، این صراحت لهجه، این پرهیز از نمایش‌پردازی، این پیش‌پاافتادگی و معمولی بودن اتفاقات قصه‌ها، علائم حقیقی و قطعی خلاقیت هستند: این شعری حقیقی است، شعر زندگی خود ماست.
تقریباً همهٔ قصه‌های گوگول کمدی‌های سرگرم‌کننده‌ای هستند که با هیچ‌وپوچ شروع می‌شوند، با هیچ‌وپوچ ادامه می‌یابند، و به اشک ختم می‌شوند، و در پایان، زندگی نام می‌گیرند. قصه‌هایش همگی همین‌طورند: اولش سرگرم‌کننده، سپس غم! زندگی خود ما هم چنین است: اولش سرگرم کننده، و بعد غم. چقدر شعر، چقدر فلسفه، و چقدر حقیقت در این‌جا نهفته است!
یادداشتهای دکتر قاسم غنی (هشت جلدی)
نویسنده: قاسم غنی
به کوشش : سیروس غنی
قاسم غنی (۱۳۳۱- ۱۲۷۷) پزشک و ادیب و نویسنده ایرانی بود.او در سبزوار به دنیا آمد و در بیروت و فرانسه تحصیل کرد. چند بار نماینده مجلس شورای ملی شد و دو بار وزیر شد (بهداری و فرهنگ) در ۱۳۱۴ استاد دانشکده پزشکی دانشگاه تهران شد. زبان‌های فرانسه، انگلیسی و عربی را می‌دانست.
با محمد قزوینی در تصحیح دیوان حافظ و با محمدعلی فروغی در تصحیح رباعیات خیام همکاری کرد.قاسم غنی با بسیاری از مشاهیر ایرانی و بین‌المللی (از جمله آلبرت اینشتین) دوست یا آشنا بود. در ۱۳۲۷ از سوی دربار برای ترتیبات طلاق محمدرضا پهلوی و فوزیه به مصر سفر کرد. او در سال ۱۹۴۵ میلادی از اعضای هیئت نمایندگی ایران در کنفرانس سان‌فرانسیسکو بود که سازمان ملل متحد را پایه گذاشت.در ۱۳۳۱ در سان فرانسیسکو درگذشت و در نزدیکی همان شهر مدفون است.
اولین ترجمه‌های غنی به برگردان‌های کتب ادبی از زبان فرانسوی به فارسی برمی‌گردد، هرچند که پیشه اصلی وی پزشکی بوده‌است. از همین رو ادیبانی چون احمد کسروی به وی در این رابطه خرده گرفته‌اند و حتی بعضی مثل منوچهر فرمانفرماییان برگردان‌های وی از فرانسوی به فارسی را از کسی غیر او برشمرده‌اند
وی هم‌چنین در ترجمهٔ آثار حقوقی نیز فعالیت‌هایی داشته‌است. از جمله تالیفات مهم او، «تاریخ تصوف» است که منبع اصلی تفکری وی در این تألیف، کتاب «عرفای مسلمان» به قلم رینولد نیکلسون و هم‌چنین آثار هنری وینفیلد است.
یادداشتهای شیطان
اثری پیامبرگونه و نبوغ‌آسا که به ما این امکان را می‌دهد، دورنمای دهشتناک بشر را ببینیم و معنا کنیم - ماکسیم گورکی گفته است: مشاهدۀ روح انسان و پیش‌بینی آن در این اثر حیرت‌انگیز است.»
داستان رمان، حکایت شیطانی‌ست که در قالب میلیاردر امریکایی، گرنی واندرهود، به زمین آمده تا بازی کند! «حوصله‌ام توی جهنم سر رفت و آمدم زمین تا بازی راه بیندازم، دروغ بگویم و حقه سوار کنم.» غافل از این‌که زمین پُر از انسان‌هایی‌ست که کلاه سر شیطان می‌گذارند! شیطان عاشق می‌شود و این‌چنین بازی را به بشریت می‌بازد...
یادداشتهای شیطان، نوشتۀ لیانید آندری‌یِف، رمان فوق‌العاده‌ای است؛ آن‌قدر که حسرت می‌خوری از این‌که چرا عمر نویسنده قد نداده تا پایان داستان را روایت کند. ولی تا همین‌جا هم که نوشته شده، خیلی جذاب و گیراست و هرکسی که به ادبیات علاقه دارد، باید این کتاب ناتمام را بخواند.
یادداشتهای قزوینی (ده جلدی در ۵مجلد)
یادداشت های قزوینی به کوشش استاد ایرج افشار
علامه قزويني يكي از بزرگترين محقان و پژوهندگان در ادب فارسي است و از راهگشايا تحقيق و پژوهش در آثار نظم و نثر هزار ساله فارسي. قزويني كه با تسلط به ادب فارسي و عربي به اروپا رفته بود هم زبانهاي اروپايي را آموخت و هم به شيوه‌هايي كه غربيان در تحقيق بدان رسيده بودند, آگاهي و تبحر يافت و با مهارت در دانش دو سويه‌ي خويش به احياء كتب و آثار ارزشمند كهن نظير: لباب‌الالباب عوفي و تاريخ جهانگشاي جويني و چهار مقاله و مرزبان نامه و المعجم و ديگر آثار و متون نظم و نثر پرداخت.
