• نویسنده : كامل داود
• مترجم : سميرا رشيدپور

کامل داود نویسندة الجزایری است که به زبان فرانسه می‌نویسد. مورسو بررسی مجدد مهم‌ترین رمان وی است که برای او شهرت جهانی و جوایز متعدد به همراه داشته است. از جمله این کتاب برندة جایزة گنکور رمان اول 2015، برندة جایزة انگلیش‌پن 2015، برندة جایزة فرانسوا موریاک 2014، برندة جایزة پنج‌قارة فرانسه‌زبان 2014 شده است.

رمان کامل داود از همان جایی آغاز می‌شود که بیگانة کامو به پایان رسیده و بر مبنای یک ادعای اصلی بسط پیدا می‌کند. مورسو قهرمان رمان بیگانة آلبر کامو، در جریان محاکمه‌اش برای کشتن عربی بی‌نام و نشان ادعا می‌کند قصد قبلی برای کشتن کسی نداشته و فقط بر اثر آفتاب‌زدگی دست به قتل زده. کامل داود در مورسو، بررسی مجدد نامی به مقتول می‌دهد و برادرش را به عنوان راوی انتخاب و از زاویة دیدِ برادر مقتول، تمامی ماجرا را بازبینی می‌کند. کامل داود در مصاحبه‌ای تأکید می‌کند که این نام‌گذاری را نباید تا حد بازبینی مجددِ شخصیت رمان کامو تنزل داد: «با حذف اسامی، قتل و جنایت پیش پا افتاده می‌شود. اما وقتی مدعی نامتان می‌شوید، برای حقوق انسانی‌تان و برای احقاق عدالت بر‌می‌خیزید.»

رومن پوئرتولاس

ابوالفضل الله دادی

ظهور هیولای داعش بسیاری از کشورهای جهان را درگیر مبارزه با تروریست‌هایی کرد که کاملاً متفاوت از پیشینیان خود عمل می‌کردند. در این میان فرانسوی‌ها نیز پس از حمله به نشریه هتاک «شارلی ابدو» بیش از پیش عزم خود را جزم کردند تا با افعی نُه سر داعش بجنگند. با این حال به نظر می‌رسد «رومن پوئرتُلاس» چاره را تنها در حضور و مداخله «ناپلئون بناپارت» مشهورترین دولتمرد فرانسوی‌ها دیده است که در ناپلئون به جنگ داعش می‌رود او را به صحنه زندگی بازگردانده و به جنگ داعشی‌ها می‌فرستد.

فقط هم از نویسنده‌ای همچون پوئرتُلاس برمی‌آید که در کنار ناپلئونِ بزرگ، ارتشی متشکل از چند مانکن، یک امام جماعت مسجد پاریس، یک رفتگر، یک پزشک و... را قرار دهد تا با «خرس موصل»، رهبر مخوف داعش روبه‌رو شوند.

نکته شگفت‌انگیزِ روایتِ پوئرتُلاس از مبارزه ناپلئون و یارانش با داعش، راه‌حلی است که ارائه می‌دهد: او معتقد است برای از بین‌بردن این مردان خونخوار، توسل به جنگ و خشونت راه چاره نیست و تنها چیزی که می‌تواند پایانی مطلق باشد بر انواع داعشی‌های زمان، تغییر شیوه تفکر تروریست‌هاست. آیا ناپلئون که حالا به شکل مردی صلح‌طلب ظهور کرده می‌تواند بدون ریختن قطره‌ای خون، غده سرطانی داعش را از بین ببرد؟

امانوئل کانت

ترجمه: بهروز نظری

کتاب حاضر ترجمه نقد عقل محض اثر ایمانوئل کانت به فارسی است که ویراستار آن کوشیده کل متن را کلمه به کلمه با ترجمه انگلیسی «پل گایر» مطابقت دهد و ویرایش‌های بسیاری در سه سطح محتوا، معادل‌گزینی و نحو فارسی بر متن اعمال کند. صرف نظر از تمام مباحث در خصوص متن اصلی آلمانی، و ترجمه‌های متعدد انگلیسی ، ویراستار حتی در موارد اختلاف‌برانگیز نیز بر ترجمه «گایر» تکیه کرده است. چشمگیر بودن اصلاحات در ویراست فعلی، هم از حیث کمی و هم از حیث کیفی، حتی با مقایسه‌ای گذرا با ویراست قبلی همین ترجمه به خوبی آشکار می‌شود. البته ویراستار از آنجا که ویراستار اثر است نه مترجم آن، کوشیده است تا حتی‌الامکان از دخالت‌های سلیقه‌ای در متن اجتناب کند و عمدتاً از معادل‌ها یا واژه‌های مترجم بهره ببرد، مگر در مواقعی که آن‌ها را اشتباه یا گمراه‌کننده یافته است. «بهروز نظری»، مترجم، در ویراست دوم این کتاب کوشیده یک متن قابل فهم به دست دهد. از طرفی او تلاش کرده به صورت آگاهانه در سنت زبان فارسی زنده و معاصر قرار گیرد و با بهره‌گیری از سنت استادان نثر فارسی سره معاصر در حد توان خود در راه این بزرگان قدم بردارد. ویراست دوم ترجمه کتاب نقد عقل محض شامل مقدمه ویراستار فارسی (دکتر محمدمهدی اردبیلی) به همراه یادداشت مترجم و مقدمه‌ها و پیشگفتارهای ویراست اول و ویراست دوم این کتاب مهم و ارزشمند است و آنگاه وارد متن اصلی می‌شود.

جورج مک دانلد راس

ترجمه: سیدمسعود آذرفام

هابز، این طلایه‌دار بزرگ عصر جدید را، به‌درستی با شاهکارش در علم سیاست، یعنی لِویاتان می‌شناسند. خود این کتاب به تنهایی برای پی بردن به اهمیت هابز کفایت می‌کند، چرا که او در این کتاب برای نخستین بار بنیادهای اندیشۀ سیاسی جدید را به منسجم‌ترین و جامع‌ترین شکل تبیین کرده است. از این رو، خوانش هابز برای ما که دیری است سودای تجدد داریم نه فقط سودمند که ضروری است. اما اندیشۀ هابز صرفاً در سیاست خلاصه نمی‌شود و تأملات او، که واجد اصالت و بداعت‌اند، در حوزه‌هایی همچون الهیات، متافیزیک، معرفت‌شناسی، زبان‌شناسی و علم‌النفس نیز تأثیر بسزایی داشته‌اند. کتابی که در دست دارید یکی از بهترین شرح‌های مقدماتی بر اندیشۀ هابز به شمار می‌رود که از سویی تقریباً همۀ سویه‌های اندیشۀ این فیلسوف را پوشش می‌دهد و از سوی دیگر با ارجاع مکرر به متون اصلیِ او خواننده را به مطالعۀ خودِ این متون رهنمون می‌سازد.