حاصل عمر
سامرست موآم
ترجمه: عبدالله آزادیان
ویلیام سامرست موآم (1874-1965)، نویسندهٔ برجستهٔ انگلیسی، بیش از همه با لبهٔ تیغ و هنر داستاننویسی مشهور است؛ اما این از محبوبیت دیگر آثارش نمیکاهد. موآم به زندگی عمیق مینگرد و گاه آن را تلخ مییابد. نکتهبینی، نازکاندیشی و تصویرسازیهای دقیق از ویژگیهای آثار اوست. حاصل عمر چنان که از عنوانش پیداست، آیینهای است از تجربیات این نویسندهٔ برجستهٔ انگلیسی در زیستن و نوشتن.
در بخشی از کتاب حاصل عمر میخوانیم: "کوچک اندام بودم، قدرت تحملم زیاد، اما نیروی جسمانیم کم بود. لکنت زبان داشتم، خجالتی بودم، نحیف و نزار بودم.استعدادی باز را که در زندگی روزمره انگلیسیها، حائز اهمیت فراوانی است، نداشتم، نمی دانم به این دلایل بود یا طبیعتم چنین بود که به طور غریزی، از آدم های دیگر گریزان باشم.تک تک آدمها را دوست می داشتم، اما هیچگاه به حضور در جمع آنان اشتیاق چندانی نداشتم. هیچگاه در نظر اول از کسی خوشم نیامده است؛ گمان نمی کنم هرگز در کوپه قطار با کسی که نمیشناختم حرف زده باشم یا با همسفری در کشتی سخن گفته باشم، مگر آنکه او سر حرف را باز کرده باشد. گمان نمی کنم پسری دوست داشتنی بوده باشم."