نویسنده :   جرجی زیدان

مترجم :   محمدعلی شیرازی

جُرجی زیدان (۱۴ دسامبر ۱۸۶۱، بیروت - ۲۲ ژوئیهٔ ۱۹۱۴، قاهره) تاریخ‌نگار،داستان‌نویس، و روزنامه‌نگار عرب‌زبان لبنانی است که برای نوشتن ۲۳ رمان تاریخی و تأسیس نشریهٔ الهلال معروف است. طی نهضت بیداری عرب‌ها و شکل‌گیری جنبشالنهضة، قصد او از نوشتن رمان‌های تاریخی، آشنا نمودن مردمان عرب با فرهنگ و تاریخ خود بوده‌است.

بیشتر شهرت زیدان به سبب داستان‌های تاریخی اوست و زیدان را پیشگام این نوع ادبی می‌دانند. زیدان ۲۲ داستان تاریخی دارد که اولی المملوک‌الشارِد (چاپ ۱۸۹۱) و آخری شجرة الدّر (چاپ ۱۹۱۴) است. از این میان، هفده داستان به تاریخ عرب و اسلام تا عصر صلاح‌الدین ایوبی بر می‌گردد، چهار داستان متعلق به تاریخ جدید مصر و یکی هم متعلق به تحولات عثمانی است. زیدان تحت تأثیر و نفوذ داستان‌نویسان اروپایی، به خصوص والتر اسکات و الکساندر دوما، بوده و گرچه نتوانسته به سطح هنری آنها برسد، در این زمینه در ادبیات عرب موفق بوده‌است. در این داستان‌ها زیدان قصد دارد وقایع گذشته را در روند دگرگونی حیات سیاسی عرب روایت کند؛ ازاین‌رو، جنبه تعلیمی و سرگرمی داستان‌ها بر جنبه هنری آنها برتری دارد. داستان‌های وی طرح ساده‌ای دارند. محور اصلی این داستانها، عشق مجازی به زیبایی مسحورکننده زنی است که غالباً واقعیت مستند تاریخی ندارد. وی واقعیت‌های تاریخی را با این عشق مجازی می‌آمیزد و با نثری ساده و ایجاد کشمکش و تعلیق و هیجان، خواننده را تا پایان با خود همراه می‌کند. داستان‌های وی بارها تجدید چاپ و به فارسی، ترکی، هندی، روسی، آلمانی و برخی زبان‌های دیگر ترجمه شده‌است. ناقدان شیوه داستان‌نویسی زیدان را ستایش می‌کنند، اما داستان‌هایش اعتبار تاریخی ندارند. به‌نظر می‌رسد که زیدان تعمداً، برای تحقیر عرب‌ها، تاریخ آنها را تحریف کرده‌است.

موریل موفروی

ترجمه: رؤیا منجم

کتاب دختر رومی سرگذشت زندگی کیمیا خاتون دختر مولانا جلال الدین بلخی شاعر و عارف بزرگ ایران است.

کیمیا که پرورش یافته محیط و خانه مولاناست در جوانی و به خواسته شمس تبریزی مرشد و معلم مولانا و به خواست پدر در اوج جوانی به زوجیت شمس در می آید و شگفتا که علیرغم اختلاف سن زیاد، دل به این پیر آگاه می سپارد و بانوی خانه شمس میشود. افسوس که شمس دیر نمی پاید.

نویسنده با تفحص در متون و مدارک تاریخی به زیبایی، داستان شگفت آور زندگی دختر مولانا را از کودکی به رشته تحریر درآورده.

جالب است که این کتاب در دنیای غرب به یکی از پرفروشترین آثار تبدیل شده و به اغلب زبانهای دنیا نیز ترجمه شده است.

به گفته ناشر انگلیسی، پس از کتاب کیمیاگر پائولو کوئیلو بیشترین استقبال از آن شده است.

نویسنده: سوفی وانیش

مترجم: علی میرمحمدی

به مدت دویست سال پس از انقلاب فرانسه، سنت جمهوری خواهان اعدام شاهزادگان و اشراف را جشن می گرفتند و از وحشتی که انقلاب بر دشمنان خود تحمیل می کرد، دفاع می کرد. اما دهه های اخیر تغییر قابل توجهی در حساسیت ایجاد کرده است. انقلاب دیگر بر اساس ضرورت تاریخی قضاوت نمی شود، بلکه بر اساس معیارهای اخلاقی «بی زمان» قضاوت می شود. در این مقاله مختصر، سوفی وانیش توضیح می‌دهد که چگونه، برخلاف تفاسیر رایج، نهاد ترور به دنبال ترمزی بر خشونت مشروع مردمی بود - به قول دانتون، اجازه دهید آنچه را که مجلس مقننه نتوانست انجام دهد، انجام دهیم، بیایید وحشتناک باشیم تا مردم را از این وضعیت نجات دهیم.» - دانتون، 1793- و متعاقباً در منطق جنگ قرار گرفت. ترور «فرآیندی بود که به رژیم حاکمیت مردمی پیوند خورده بود، و تنها راه جایگزین شکست استبداد یا مردن برای آزادی بود».

این کتاب، گفت‌وگوی مردی است با خداوند که در طی آن به ارتباطی منحصر به فرد با خداوند، دست می‌یابد. او خاطرنشان می‌سازد که وظیفه‌ی ماست که به خداوندجواب دهیم و گفت‌وگوی خاص خودمان را با او شروع کنیم و با شنیدن و پاسخ دادن، با پرسش و جواب، ارتباطمان با خدا تحکیم می‌شود. در خلال زمان، گفت‌وگویمان عمیق و به دوستی بدل می‌شود؛ ارتباطی صمیمی‌تر، غنی‌تر و کامل‌تر. در بخشی از این گفت‌وگوها آمده است: "من همیشه حضور دارم، در زندگی تو. اما هروقت کارهای زیر را انجام بدهی، حضور ما را بسیار آگاهانه‌تر حس خواهی کرد. وقتی از صمیم قلب، لبخند بزنی یا عشق بورزی یا آواز بخوانی یا برقصی یا بنویسی. این عالی‌ترین شکل وجه بودن من است و هروقت تو این ویژگی‌ها را بروز دهی، وجود مرا متجلی ساخته‌ای. منظورم دقیقا همین است که می‌گویم. یعنی مرا از جلد خود بیرون کشیده‌ای. حقیقت این است که من همیشه در درون تو هستم و تو فقط در این گونه لحظات از وجود من آگاه می‌شوی".

میرزا محمدعلی صائب تبریزی اصفهانی (زادهٔ ۱۰۰۰ هجری قمری — درگذشتهٔ ۱۰۸۰ هجری قمری) بزرگ‌ترین غزلسرای سده یازدهم هجری و نامدارترین شاعر زمان صفویه بود. او در دربار صفوی به عنوان ملک الشعرایی رسید و به او شاه شاعر سبک هندی می‌گویند. او در جوانی به هندوستان و مکه مسافرت و حدود ۷ سال در هندوستان ماند و پس از بازگشت از هندوستان به دربار صفوی راه یافت.

در دوره محمدرضا پهلوی برخلاف دوران رضاشاه با گسترش روابط سیاسی با غرب به خصوص انگلستان لژهای فراماسونری فراوانی در ایران تاسیس شد.در این دوره، اندیشه فراماسونری، به شکل بسیار نظام مند و هدفدار به کار خود ادامه داد، به گونه ای که در رأس حکومت می شد فراماسون های زیادی را دید. محمدعلی فروغی مشهور به ذکاء الملک که به عنوان نخست وزیر رضاشاه و اولین نخست وزیر محمدرضا شاه به شمار می رفت، خود از فراماسون های نامی آن دوران به شمار می رفت. سیدحسن تقی زاده نیز از فراماسون های پیشینه دار و از کسانی است که به لژ بیداری ایران پیوست و بعدها نیز از لژهای دیگری هم سر درآورد.