این رمان در سال ۲۰۱۳ منتشر شد و در زمان انتشارش بیشتر جوایز ادبی فرانسه از جمله جایزه معتبر گنکور را از آن خود کرد. پی‌یر لومتر را بیشتر به سبب رمان‌های پلیسی‌اش می‌شناسند. اما به امید دیدار در آن دنیا یکسر با آثار پیشین او متفاوت است. قهرمانان لومتر در این کتاب سربازان فرانسوی زخم‌خورده از جنگ جهانی اولند، سربازانی که سرنوشتشان در فرانسه پس از جنگ به‌مراتب سیاه‌تر از روزهای وحشتناک جنگ است.

«زن‌ها دنبال پسر یا شوهرشان می‌گشتند. دست‌ها را دراز کرده و عکس‌های آن‌ها را پیش آورده بودند. اما مگر آسان بود؟ سوزنی در انبار کاه. پدرها، البته اگر پدری بین جمعیت بود، عقب می‌ایستادند. همیشه زن‌ها بودند که تلاش می‌کردند، می‌پرسیدند و به مبارزه‌ی خاموش خود ادامه می‌دادند. هر روز صبح با ته‌مانده‌ای از امید بیدار می‌شدند تا آن را هم در طول روز از دست بدهند. مردها از مدت‌ها پیش دیگر به این حرف‌ها اعتقادی نداشتند. سربازها به پرسش‌ها پاسخ‌هایی مبهم می‌دادند و سر می‌جنباندند. همه‌ی عکس‌ها مثل هم بود.»

غاده السمان را در ایران بیش‌تر با اشعارش می‌شناسند، اما رمان‌ها و داستان‌های کوتاهش در جهان عرب شهرت بیش‌تری دارند. بیروت ۷۵ نخستین رمان او و از آثار برجسته ادبیات عرب است، تصویری از بیروت در آستانه جنگ داخلی. این رمان چند سال پیش از شروع جنگ داخلی منتشر شد و بعضی منتقدان آن را به‌نوعی پیشگویی این رویداد دانسته‌اند.

ما انسان‌ها وجود داریم بی‌آن‌که این بودن نتیجه‌ی تصمیم خودمان باشد -چشم باز کردیم و دیدیم که در این جهانیم. و همیشه نیز با این پرسش‌های بنیادین مواجه بوده‌ایم که ما کیستیم و این جهان چیست. عقل بسیار به یاری‌مان آمده اما گره‌های ناگشوده همچنان بسیارند. آن‌گاه که عقل و حواس درمی‌مانند، ایمان راه‌گشا به نظر می‌آید، اما ایمان از جنس شناخت نیست. براین مگی گرچه با جسارت این ادعا را مطرح می‌کند که ما راهی برای شناخت سرشت خویش نداریم، اما با بیانی شیوا و کلامی گیرا ترغیبمان می‌کند از آن چیزهایی که می‌توانیم بشناسیم نقشه‌ای ترسیم کنیم تا به حد و مرز چیزهایی پی ببریم که برایمانمعنا دارند؛ چرا که یک دنیا تفاوت است میان گم‌شدن در روشنایی روز و گم‌شدن در تاریکی. او در این کتاب از آموزگاران فلسفی خود -لاک، هیوم، کانت و دیگران- یاد می‌کند و سابقه‌ی این نوع نگاه را در اندیشه‌ی این فیلسوفان پی می‌گیرد.

توپ‌های ماه اوت درباره‌ی اولین ماه جنگ جهانی اول است که در اوت ۱۹۱۴ آغاز شد و چهار سال ادامه یافت. تاکمن در این کتاب جزئیاتِ دقیق و رویدادها و تصمیم‌هایی را شرح داده است که به جنگ انجامیدند. او همچنین در سرگذشت و اندیشه‌ی مردانی که جنگ را رقم زدند تأمل کرده و آنچه را در کابینه‌ها و ستادها و جبهه‌ها می‌گذشت روایت کرده است. باربارا تاکمن در ۱۹۶۳ برای توپ‌های ماه اوت جایزه‌ی پولیتزر گرفت. این کتاب حتی با استقبال کسانی مواجه شد که علاقه‌ی چندانی به خواندن تاریخ نداشتند. جان اف. کندی، رئیس‌جمهور پیشین امریکا، به همکارانش پیشنهاد می‌کرد توپ‌های ماه اوت را بخوانند.

چشمِ انتظارِ درخاک‌رفتگان داستان اعتصاب عمومی عظیمی است علیه دیکتاتور گواتمالا و شرکت امریکایی موز. شخصیت مرکزی رمان مبارزی انقلابی است که می‌کوشد مردم را به قیام و اعتصاب فرا خواند. اگر این اعتصاب پیروز شود، سرخپوستان مظلوم و در‌خاک‌رفته تسلی می‌یابند و می‌توانند چشمان بازمانده‌شان را ببندند، زیرا بنا بر افسانه‌ای مایایی، چشمان آن‌ها در گور به انتظار تحقق عدالت بازمانده است.

چشم انتظار در خاک‌رفتگان، داستانی است در شرح یک خیزش مردمی، داستانی مبتنی بر نظریه‌ای سیاسی، رمانی اجتماعی که شگردهای سوررئالیستی نویسنده گاه آن را مبهم و حتی اندکی ملال‌آور می‌کند. رنگ‌ها، حرکت‌ها، اسم صوت‌ها، ریتم‌ها و آفرینش‌‌های کلامی محض به پیدایش نوعی فرهنگ لغت خاص آستوریاس می‌انجامد که گواهی است بر تسلط کامل او به زبان و منابعش.