اقتدا به مسيح ( the Imitation of Christ ) اثر توماس اکمپيس بعد از کتاب انجيل از جمله کتاب‌هاي اخلاقي عرفاني کلاسيک، محبوب و با اهميت در عالم مسيحيت بشمار مي‌آيد. اين کتاب که تاکنون به بيش از پنجاه زبان ترجمه و منتشر شده، بيانگر جريان عرفاني در دوره قرون وسطي است که به تفکر مسيح محور شهرت يافته است. جوهره‌ي اين تفکر که در عالم اسلامي نيز موارد مشايهي براي آن مي‌توان يافت، تاکيد بر تجربه باطني، گرايش شديد به معنويت، دوري از فلسفه يوناني و نظرپردازي‌هاي متکلمانه است. گيرايي و جاذبه‌ي متن کتاب، فارغ از مواردي که به شعائر مسيحي اختصاص دارد، بر هيچ خواننده‌اي پوشيده نيست. برگرفته از متن کتاب: «چگونه انتظار داري که ديگران آن گونه که تو مي‌خواهي باشند. ما مي‌خواهيم ديگران بي‌عيب باشند، اما اشتباهات خود را اصلاح نمي‌کنيم. دوست داريم ديگران را به جد سرزنش کنيم، اما نمي‌خواهيم چيزي از ما دريغ شود. دوست داريم ديگران تحت قانون درآيند، اما هيچ‌گاه نمي‌خواهيم خودمان پيرو قانون باشيم. ما بايد هر روز عزم خويش را نو کنيم. به اندازه همت ما، پيشرفت معنوي در کار خواهد بود. هيچ کس لايق تسلاي الهي نمي‌شود مگر آن‌ها که به جد در درون خويش، احساس مقدس پشيماني را تجربه کرده باشند.»
تسلای فلسفه
بوئتيوس
ترجمه: سایه میثمی
تسلّای فلسفه (لاتین: De consolatione philosophiae) کتابی است که انیکیوس مانلیوس بوئیتیوس فیلسوف مسیحی سده ششم میلادی در زندان نوشته‌است. او به یکی از مهم‌ترین پست‌های آن زمان که «ریاست دفتر» تئودوریک بود ارتقا یافت، اما از آنجایی که با فساد اجرایی ناسازگاری داشت به‌زودی با بسیاری از بخش‌های اجرایی امپراتوری مناقشه پیدا کرد، در نهایت بوئتیوس را به اتهام خیانت و جادوگری در زندان انداختند و در حدود سال ۵۲۶ میلادی اعدام کردند. بوئتیوس قبل از اعدام این فرصت را پیدا کرد که شاهکار خود «تسلای فلسفه» را بنویسد.
بوئتیوس یک شخصیت محبوب برجسته در زمان امپراتور گوتیک تئودوریک و یک محقق استثنایی یونانی بود. هنگامی که او درگیر یک توطئه شد و در پاویا زندانی شد، به فیلسوفان یونانی روی آورد. تسلای فلسفه در دوره منتهی به اعدام وحشیانه او نوشته شد. گفت و گوی متناوب نثر و شعر بین زندانی بیمار و فلسفه «پرستار» او. دستورالعمل او در مورد ماهیت اقبال و خوشبختی، خیر و شر، سرنوشت و اراده آزاد، سلامتی او را بازیابی می کند و او را به روشنایی می رساند. تسلای فلسفه در سراسر اروپای قرون وسطی بسیار محبوب بود و ایده های او بر افکار چاسر و دانته تأثیر گذاشت.
تسلی ناپذیر
نام نویسنده : کازوئو ایشی گورو
نام مترجم : سهیل سمی
کازو ایشی‌گورو (Kazuo Ishiguro) (زاده ۸ نوامبر ۱۹۵۴ در ناگازاکی) نویسندهٔ انگلیسی ژاپنی‌تبار است که خانواده‌اش وقتی پنج‌ساله بود به انگلستان مهاجرت کردند. ایشی‌گورو مدرک کارشناسی خود را در زبان انگلیسی و فلسفه از دانشگاه کنت در سال ۱۹۷۸۸ و مدرک کارشناسی ارشدش را در رشته نویسندگی خلاقانه در سال ۱۹۸۰۰ از دانشگاه انگلیای شرقی دریافت کرده است.
او یکی از شناخته‌شده‌ترین نویسندگان معاصر انگلستان است و در سال ۱۹۸۶ برای کتاب هنرمندی از جهان شناور برندهٔ جایزهٔ وایت‌برِد و در سال ۱۹۸۹ برای کتاب بازماندهٔ روز برندهٔ جایزهٔ بوکر شد. از بین آثار او کتاب‌های وقتی یتیم بودیم و هرگز رهایم مکن نیز به فهرست نهایی جایزهٔ بوکر راه یافتند. در سال ۲۰۰۸، مجله تایمز او را در رده ۳۲ در بین ۵۰ نویسنده برتر انگلیسی از سال ۱۹۴۵ قرار داده است.
رمانهای بازمانده روز و هرگز رهایم مکن او به صورت فیلم سینمایی درآمده‌اند.
تسلی‌ناپذیر رمان عدم قطعیت است، آغازی ناگهانی، پایانی ناگهانی‌تر، شخصیت‌های این رمان و اتفاقات آن هر یک به جای روشن‌تر کردن ماجرا، بر پیچ و خم این "لابیرنت" هزار تو می‌افزایند. در این رمان داستانی تعریف نمی‌شود، بلکه انگار راوی کابوسی را تعریف می‌کند که شاید به داستانی دیگر مربوط بوده. "تسلی‌ناپذیر" گویی سایه یک رمان است و راوی آن در این عالم غرق در سایه گم است. سرتاسر داستان تلاش راوی است برای روشن‌تر کردن رازی که به نظر دهشتناک می‌آید، اما از آغاز تا به آخر رمان این عدم قطعیت است که بر خط به خط اثر سایه افکنده است.
تسلی بخشی های فلسفه
نام نویسنده : آلن دو باتن
نام مترجم : عرفان ثابتی
اَلَن دو باتن (به فرانسوی: Alain de Botton) یک نویسنده، فیلسوف و مجری تلویزیون ساکن بریتانیا است.
کتاب‌های او موضوعات مختلفی را به شیوه‌ای فلسفی با تأکید بر ارتباط آن با زندگی روزمره بررسی می‌کند.
در سال ۲۰۰۸ او یکی از اعضای هیئت مؤسس یک سازمان جدید آموزشی با نام مدرسه زندگی بود.
دو باتن دوره دکتری فلسفه را در دانشگاه هاروارد آغاز کرد ولی برای نوشتن کتب فلسفی به زبان ساده، آن را نیمه کاره رها کرد. مهم‌ترین کتب الن دو باتن، تسلی بخشی‌های فلسفه، هنر سیر و سفر و پروست چگونه می‌تواند زندگی شما را دگرگون کند، نام دارند.
این کتاب می‌کوشد تا با استناد به آثار شش فیلسوف بزرگ راه‌حل‌هایی برای مشکلات روزمرة ما ارائه کند. با خواندن این کتاب از «سقراط» می‌آموزیم که عدم محبوبیت را نادیده انگاریم؛ «سنکا» به ما کمک می‌کند تا بر احساس یأس و ناامیدی غلبه کنیم؛ و «اپیکور» بی‌پولی ما را چاره می‌کند. «مونتنی» راهنمای مناسبی برای درمان ناکارآیی‌های ماست؛ عشاق دلشکسته می‌توانند با خواندن آثار «شوپنهاور» تسلی‌خاطر یابند؛ و کسانی که در زندگی با سختی‌های زیادی روبرو هستند با «نیچه» همذات‌پنداری خواهند کرد. «تسلی‌بخشی‌های فلسفه» یکی از آخرین آثار آلن دوباتن است که تاکنون بیش از دویست هزار نسخه از آن در سراسر جهان به فروش رفته است.
تسویه حساب
جان گریشام
ترجمه: الهه شمس نژاد
با خبر مفقودالاثر شدن پیت، اسطوره و فرمانده جنگ، مردم هرشب در کلیسای شهر جمع می‌شدند و برای سلامتی او دعا می‌کردند و نماز می‌خواندند. هنگامی که از جنگ بازگشت برای بازگشتش جشن گرفتند و به درگاه خداوند شکر کردند. اما پیت، مدتی پس از بازگشتش، بدون این‌که حتی به نزدیک‌ترین کسانش حرفی بزند و به دلیلی که فقط برای خودش روشن بود، به کلیسای شهر رفت و کشیش را که نزدیک‌ترین دوستش نیز بود به قتل رساند. اتفاقات افتاده در جنگ و وقایعی که در غیاب او در شهر رخ داده را در کتاب بخوانید.
تشبه به مسیح
تشریفات
سیس نوتبوم
سامگین زندی
ايني، روزي كه زيتا تركش مي‌كند، تصميم مي‌گيرد خودش را بكشد، چرا كه در ستون طالع‌بيني روزنامه، كه خودش آن را مي‌نويسد، آمده: شير متولد تيرماه، همسرت تو را ترك مي‌كند و تو خودكشي مي‌كني! ايني كه به گزكردن خيابان‌هاي آمستردام، پيگيري اخبار بورس، تامل درباره عشق و هنر و نوشتن طالع‌بيني دلخوش بوده، پس از خودكشي و در زندگي بازيافته‌اش به دو تن از اقومش بر مي‌خورد، آرنولد تادس كه حتي دقيقه‌هاي زندگي‌اش را هم اندازه مي‌گيرد و پسر مطرودش فيليپ، كه براي گريز از بيهودگي و بي‌معنايي زندگي‌اش به آيين و انديشه چاي ژاپني پناه برده است...
تشکیلات فراماسونری در ایران
نوشته: حسین میر
فراموشخانه عنوان معادلی است که به‌خصوص در دوران قاجار در ایران به فراماسونری داده می‌شود. نخستین ایرانی صاحب مقامی که به عضویت فراماسونری وابسته به انگلستان درآمد، میرزا عسگرخان ارومی افشار سفیر فوق‌العاده فتحعلی‌شاه قاجار در دربار ناپلئون بناپارت بود. او در ۲۴ نوامبر ۱۸۰۸ در لژ «Philosophic Scottish Rite» که مادر همه لژهای اسکاتلند در کشور فرانسه بود، پذیرفته شد. دومین فراماسون ایرانی میرزا ابوالحسن‌خان ایلچی است که ۳۵ سال وزیر خارجه ایران در زمان فتحعلی‌شاه بود. میرزا ابوالحسن‌خان در ۱۵ ژوئن ۱۸۱۰ در انگلستان به عضویت فراماسونری درآمد.
میرزا ملکم‌خان ناظم‌الدوله، نخستین انجمن نوین سیاسی اجتماعی ایران را در سال ۱۲۳۸ خورشیدی برابر با ۱۸۵۹ میلادی بنیان نهاد و آن را فراموشخانه نامید. ریاست افتخاری انجمن که خود با اجازهٔ ناصرالدین‌شاه تأسیس شده بود، با شاه بود و اعضای آن از قشرهای متفاوتی بودند؛ مثلاً هم دانش‌آموختگان دارالفنون از طبقهٔ متوسط شهری بودند و هم کسانی چون شاهزاده جلال‌الدین میرزا قاجار. مرام این انجمن ریشه در آموخته‌های ملکم از آموزه‌های سیاسی-اجتماعی اروپای قرن نوزدهم خصوصاً انقلاب فرانسه داشت: آموزه‌هایی چون لیبرالیسم و اومانیسم. علی رغم تمهیدات ملکم موج مخالفت خیلی سریع برخاست. گرچه تشکیلات و سازماندهی داخلی فراموشخانه برگرفته از آنِ لژهای فراماسونری در اروپا بود، فراموشخانهٔ ملکم هیچ ارتباطی با محافل فراماسونریِ اروپا نمی‌داشت.
در دوره محمدرضا پهلوی برخلاف دوران رضاشاه با گسترش روابط سیاسی با غرب به خصوص انگلستان لژهای فراماسونری فراوانی در ایران تاسیس شد. این جمع ها بعد از انقلاب اسلامی ایران تعطیل و اعضای آن تحت تعقیب قرار گرفتند و بسیاری از آنان از ایران به مقاصد مختلف مهاجرت کردند.
تصحیح
تصرف عدوانی
نام نویسنده : لنا آندرشون
نام مترجم : سعید مقدم
موضوع این داستان شکافِ هراسناک بینِ اندیشه و زبان، اراده و بیانِ آن، اُمور واقعی و تخیّلی و چیزهایی است که در این شکاف‌ها پدید می‌آیند و رشد می‌کنند.
از وقتی استر نیلسون در هجده سالگی دریافته بود که زندگی در نهایت، چیزی نیست جز دور کردنِ ملال و دلزدگی، به ابتکارِ خود ارزشِ زبان و تفکر را کشف کرده بود و از آن پس هرگز از زندگی ناخُشنود نبود و هیچ‌گاه احساسِ افسردگی نکرده بود؛ پیوسته در پِیِ رمزگشاییِ جهان و طبیعتِ انسان‌ها بود.
از روزی که دریافت زبان و ایده‌ها مشغله و کارِ او خواهند بود، زندگیِ پُر‌هزینه را کنار گذاشت: غذای‌ِ ارزان می‌خورد، ارزان سفر می‌کرد، هیچ‌گاه از بانکی وام نمی‌گرفت یا از کسی پول قرض نمی‌کرد و هرگز خود را در وضعیّت‌هایی قرار نمی‌داد که ناچار شود وقتش را صرفِ چیزِ دیگری جز خواندن، اندیشیدن، نوشتن و گفت‌وگو با دیگران کند.
تصوف و ادبیات تصوف
تالیف: یوگنی ادوارد ویچ برتلس
ترجمه: سیروس ایزدی
نویسنده این کتاب یوگنی ادوارد ویچ برتلس ، دانشمند نامی و عضو وابسته آکادمی علوم اتحاد شوروی و عضو وابسته فرهنگستان ایران است . این استاد بزرگ از همان آغاز فعالیت خود در کارهای پژوهشی ، نگرش ویژهای به تصوف و ادبیات تصوف داشت و پهنه پژوهشهای وی در برگیرنده مطالب بسیاری از شرح نسخه های خطی تألیفات صوفیان و بازگشودن مفاهیم درونی اصطلاحات تصوف و شرح آثار و زندگی مؤلفان گوناگون و پیدایش ادبیات تصوف میباشد
این محقق ارجمند در زمینه ادبیات فارسی و تصوف در ایران میراث گرانبهایی از خود به یادگار گذاشته که کتاب حاضر یکی از آنهاست. «برتلس» در این اثر بزرک به جستجوی ریشه های تصوف در ایران پرداخته و نقش آنرا در تکامل آثار جاودان ادب فارسی – همچون آثار سنایی، عطار، مولوی، حافظ و نظامی – بازنموده است.
او در کارهای گوناگونی، وابستگی تصوف را با آیین زرتشت و با نو افلاطونی گرایی مورد پژوهش قرارداد. این محقق فقید همواره متوجه ویژگی های بشر دوستانه و احساسات زنده مردمی و عناصر برانگیزاننده کار و کوشش در تصوف ایران بود.
