به ضمیمیه پیوست کتاب : سخنی چند درباره شاهنامه از دکتر مهرداد بهار

شاهنامه روایت افسانه‌ی نیاکان ما، بی‌شک در شمار برجسته‌ترین آثار ادبی جهان است. شاهنامه پس ازحمد و ستایش خرد و بیان اندیشه های اعتقادی شاعر، با داستان کیومرث، بعنوان اولین کدخدا آغاز می گردد و با داستان هوشنگ و طهمورث، ادامـه می یابد،تا این که به داستان جمشید و ضحاک می رسد.

دراین افسانه ها، مانند دیگر داستانهای شاهنامه، می توان اندیشه های اجتماعی را از دیدگاهها ی گوناگون در بوته نقد قرارداد و آنها را تجزیه و تحلیل نمود.اهمیت داستانهای اولیه شاهنامه از این جهت است که به بررسی اولین حکومت بشری و آیین کشور داری می پردازد و دشواریهای آن را نشان می دهد

این کتاب بزرگ خود به سه ‌بخش تقسیم می‌شود. اساطیری، پهلوانی و تاریخی. بخش‌های اساطیری و پهلوانی شکوه و عظمت کارکرد نیاکان ما را تصویر می‌کند و بخش سوم که منابع بی‌شماری درباره‌ی آن یافت می‌شود، در برخی صحنه‌ها در تعارض با تاریخ است و در دیگر صحنه‌ها بیش‌تر روایت داستان به حساب می‌آید.

شاهنامه فردوسی داستان شاهان نیست ؛ مجموعه کارنامه هایی است که داستان و سرگذشت پدران توست و اینکه برای زنده ماندن چگونه جنگیده اند ؛ برای پیروزی حق چگونه قیام کرده اند ؛ چگونه از طبیعت آموخته اند و چگونه آن را رام کرده اند و چگونه با جان و تنشان این ملک را حفظ نموده اند ؛ چگونه پیرو راستی و ایمان به خداوند بوده اند و این همان میراثی است که امروز بدست تو سپرده شده. پهنه تاریخ ما که نشانه تمامی رنج ها و شادی ها ؛ دادگری ها و ستم هاست ؛ هنوز بارور از حماسه رستم ها و پهلوانی هاست.