از علی آذری چاپ۱۳۵۴ ۵۱۵ص جلد سخت سلفون نو و آکبند بدون مهر و امضا کمیااااب

صلحی که همه‌ی صلح‌ها را بر باد داد روایتی است از وقایعی که به فروپاشی امپراتوری عثمانی در طول حنگ جهانی اول انجامید و مایه‌ی تغییر اساسی در خاورمیانه شد و، بنا به عقیده‌ی نویسنده، به شروع جنگی دامن زد که همچنان ادامه دارد. این کتاب تنها به نقش اروپا در خاورمیانه نمی‌پردازد، بلکه تأثیر این دگرگونی در خود اروپا را نیز دربرمی‌گیرد. گاه خواننده را با خود به دل بیابان‌های شبه‌جزیره‌ی عربستان می‌برد و با ماجراجویی‌های لارنس همگام می‌کند و گاه از اختلافات و مناقشات دولتمردان اروپایی در پایتخت‌هایشان پرده برمی‌دارد. می‌توان تاریخی را که این کتاب بدان پرداخته سِفر پیدایش قرن بیستم و خاورمیانه‌ی امروزی دانست. این کتاب در سال 1989 منتشر شد و به فهرست نهایی جایزه‌ی پولیتزر هم راه یافت. دیوید فرامکین، نویسنده و مورخ و حقوقدان برجسته، در سال 1932 در امریکا متولد شد. فرامکین تاکنون هفت کتاب نوشته است، اما شهرت او بیش از همه برای نوشتن کتاب تحسین‌شده‌ای است به نام صلحی که همه‌ی صلح‌ها را بر باد داد که آن را در سال 1989 نوشت و نامزد جایزه‌ی پولیتزر هم شد. فرامکین تحصیلات خود را در دانشکده‌ی حقوق دانشگاه شیکاگو به پایان رسانده است. او استاد بازنشسته‌ی تاریخ و روابط بین‌الملل و حقوق در دانشکده‌ی مطالعات جهان پاردی در دانشگاه بوستون است. فرامکین پیش از آن که به کار تاریخ‌نگاری بپردازد، به‌عنوان نماینده و مشاور سیاسی فعالیت می‌کرد.

ترجمه طبقات الكبرى اثر محمد بن سعد كاتب واقدى (230-168ق)،که توسط آقاى محمود مهدوى دامغانى انجام شده است. اين اثر گرانقدر اندكى پس از فراهم آمدن و از نيمه دوم سده سوم هجرى مورد استفاده مؤلفان ديگر قرار گرفته است. هدف و خواسته مترجم از ترجمه كتاب طبقات كه از کتاب‌هاى مرجع استوار و كهن‌ترين مجموعه در شرح حال ياران مهاجر و انصار رسول خدا(ص) و تابعان و محدثان تا پايان دهه سوم قرن سوم هجرى است، اين بوده است كه جوانان ارجمند و عموم مردم فارسى زبان كه نمى‌توانند از کتاب‌هاى مرجع عربى استفاده كنند بهره‌اى ببرند؛ به‌ويژه كه عموم کتاب‌هاى مرجع دراين‌باره به زبان عربى است و فراهم آورندگان آن كتاب‌ها عموماً از اهل سنت‌اند؛ براى نمونه استيعاب ابن عبدالبر و اسد الغابه ابن اثير و اصابة ابن حجر را مى‌توان نام برد كه از ميان آنها طبقات به سبب قدمت و پيشگامى محمد بن سعد از ارزش بيشترى برخوردار است و تعصب او هم به نسبت از ديگران كمتر است.

جعفر شهری‌باف، محقق و مورخ ۶ آذر ۱۳۷۸ در سن ۸۵ سالگی در تهران چشم بر جهان فروبست. شهری در دو مجموعه طهران قدیم (۵ جلد) و تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم (۶ جلد)، حال و هوای تاریخی تهران را با شرح جزئیات بیان می‌کند. «قند و نمک» دیگر اثر قابل‌توجه او، مجموعه‌ای از اصطلاحات اصیل تهرانی با توضیحات و پیشینه‌یابی آنها است.