نام نویسنده : فریدون مشیری

این مجموعه شامل برگزیده هایی از هفت دفتر شعری شاعر است، به همراه اظهارنظرهایی از نویسندگان و شعرا:

قسمتی از نامه شهریار به مشیری

محمدرضا شفیعی کدکنی

دکتر سیروس آموزگار

س. ح. الهامی

اکثر غزلیات مولانا به هیچوجه آنگونه که بعضی از تذکره نویسان پنداشته اند اشعاری نیست که در فراق شمس الدین گفته باشد چرا که هر چند تعداد قابل ملاحظه ایی از آنها بعد از (واقعه شمس) و به یاد او نظم شده است تعداد زیادی از آنها نیز قطعاً مربوط به دوران وصال اوست، چنانکه از افلاکی بر می آید که حتی یک بار به شمس گفته اند مولانا هزارها غزل به نام تو ساخته است و خود دیوان هم نشان می دهد که پاره یی غزل ها در اوقاتی نظم شده است که شمس هنوز در قونیه بوده است...

در یک روز آفتابی بهاری، دوشنبه، 20 مارس 1995، پنج عضو فرقه‌ی اوم شینریکیو با سارین، گازی سمی و بیست‌و‌شش‌بار مرگبارتر از سیانور، به متروی توکیو حمله کردند. این یک حمله‌ی تروریستی هولناک به یک سیستم رفت و آمد عمومی بود و قربانیان بیشماری داشت.

هاروکی موراکامی، مهمترین رمان نویس معاصر ژاپن، برای درک دلایل و ابعاد فاجعه با قربانیان و بعد با اعضاء فرقه‌ی اوم مصاحبه‌های متعددی انجام داد و حاصل کارش را در این کتاب گردآورد. او با کسانی صحبت کرد که در روز واقعه مانند هر روز دیگر زندگی شان از خانه بیرون آمده بودند تا با مترو به سر کار بروند و قربانی سارین شدند. به روایت‌های کارکنان مترو و پزشکان معالج و خانواده‌های قربانیان درگذشته گوش داد. بعد به سراغ اعضاء فرقه‌ی اوم رفت تا حرف‌های آن ها را بشنود و ببیند انسان‌هایی که به دنبال آرامش و غنای معنوی بودند،  چطور به ابزار جنایت تبدیل شدند. موراکامی در این کتاب به روانشناسی ژاپن می‌پردازد و مسائل بنیادی را بررسی می‌کند که در نهایت می‌تواند به خلق چنین فرقه‌های تروریستی منجر شود.

در این کتاب رمان‌نویس تا حدی زیادی جای خود را به روزنامه نگار داده و سعی می‌کند از طریق داستان‌های کسانی که بیشتر از همه درگیر ماجرا بودند، دلایل و نتایج خشونتی هولناک را نشان بدهد، خشونتی که از نظر او خطر تکرارش به شکل های دیگر وجود دارد.  بیست سال بعد از حمله‌ی با گاز به متروی توکیو و سال‌ها پس از  نابودی فرقه ی اوم، جهان هنوز شاهد فجایعی است که مانند آن روز آفتابی در 1995 در ژاپن، حیات بی‌گناه ترین و بی‌دفاع‌ترین انسان‌ها را هدف می‌گیرد.

«مترو» یکی از مهمترین آثار غیرداستانی موراکامی است و در شرایط امروز جهان حتی بیشتر از قبل ضرورت خوانده شدنش احساس می‌شود. اگر می خواهید ذات تروریسم و فرقه گرایی را بشناسید باید این کتاب را بخوانید.

امیرحسن چهل‌تن زادۀ 1335 شمسی است. در 22 سالگی در رشتۀ مهندسی برق از دانشگاه علم و صنعت لیسانس گرفت. در سال 58 برای ادامه تحصیل راهی انگلستان شد و در سال 60 در رشتۀ الکترونیک فوق لیسانس خود را گرفت.

وی در سال 55 نخستین قصه ها و رمان های خود را نوشت. چهل‌تن نویسنده ای تمام عیار است. او استادانه به نقل آداب و رسوم عامۀ مردم، بازنمایی شیوه زندگی در شهر و مشکلات اجتماعی می پردازد. او استاد پدید آوردن نثری هماهنگ با ضرباهنگ زمانه است.

نگاه تا کنون کتاب های تالار آینه، سپیده دم ایرانی، دخیل بر پنجرۀ فولاد، ساعت پنج برای مردن دیر است، تهران شهر بی آسمان، مهرگیاه، دیگر کسی صدایم نزد، کات منطقه ممنوعه و چندواقعیت باورنکردنی را از این نویسنده منتشر کرده است.